• Udostępnij
• drukuj prześlij dalej komentarze (0)

Rozwój społeczno-gospodarczy ma trzy filary: ekonomiczny, społeczny i ekologiczny. Jeśli dbamy wyłącznie o wzrost gospodarczy, to jest to dziki wzrost gospodarczy, skutkujący degradacją społeczną i ekologiczną - powiedziała PAP prof. Elżbieta Mączyńska, prezes PTE.

PAP: Jak ocenić niedawne zamykanie przez władze niektórych branż, zwłaszcza związanych z czasem wolnym?

Elżbieta Mączyńska: Jak to wpłynie długofalowo, trudno jest dziś ocenić. Jednak z dzisiejszej perspektywy bezpieczeństwo zdrowotne ma bezwarunkowe pierwszeństwo i jeśli epidemiolodzy formułują określone wytyczne, to w czasie pandemii ekonomiści powinni im się podporządkować. W większości krajów, choć nie we wszystkich od razu, za podstawowe działania obronne uznano odseparowywanie ludzi od potencjalnych źródeł zakażeń. Obostrzenia i lockdowny nierzadko budzą niezadowolenie społeczne i protesty środowisk biznesowych, i to jest naturalne i zrozumiałe. Jednak trzeba uwzględnić też to, że nawet jeśli np. restauracje byłyby otwarte, to prawdopodobnie obroty w nich nie byłyby tak wysokie jak przed pandemią. Wiele bowiem wskazuje, a potwierdzają to badania, że pandemia m.in. skutkuje tzw. efektem blizn, "bliznowaceniem przekonań". Pandemiczne lęki klientów to nie jest czynnik sprzyjający przychodom restauracji i nawet bez lockdownu lokale gastronomiczne mogłyby stanąć na krawędzi bankructwa.

Rygorystyczne regulacje prawne mające na celu ograniczenie bezpośrednich kontaktów społecznych i zgromadzeń łączą się nieuchronnie z wyłączaniem funkcjonowania przedsiębiorstw wielu branż, w tym przede wszystkim tych, w których kontakty takie stanowiły istotę biznesu: turystyka, hotelarstwo, gastronomia, usługi kosmetyczne, fryzjerskie, teatry, kina i innych. Tym samym po raz pierwszy w historii gospodarki, rządy prawie wszystkich dotkniętych pandemią krajów mechanicznie wyłączyły całe branże z funkcjonowania w gospodarce, a zarazem kooperantów, wielu grup pracowników i innych interesariuszy.

PAP: A co z przedsiębiorcami i pracownikami, którym taka sytuacja nie daje pola do manewru?

E.M.: Zamykanie np. hoteli nie oznacza, że recepcjoniści przestali być potrzebni. Nie brakuje dowodów, że są potrzebni w innych branżach. Wskazuje na to m.in. długi czas oczekiwania na połączenie telefoniczne z przychodniami, szpitalami, czy sanepidem. Personel hotelowy można przynajmniej czasowo angażować w innych branżach, wspierając np. właśnie recepcje placówek ochrony zdrowia.