Wyniki cyklicznego projektu GfK Purchasing Power Europe 2016 wskazują, iż europejscy konsumenci dysponują łącznie sumą około 9,19 biliona euro, którą mogą przeznaczyć na wydatki i oszczędności. W przeliczeniu odpowiada to sile nabywczej per capita w wysokości 13 672 euro w 42 krajach objętych badaniem. Wartość ta wzrosła o około 0,3 proc. w stosunku r/r. Niewielki przyrost średniej siły nabywczej per capita w Europie związany jest m.in. z poziomem kursów walut oraz stagnacją na niektórych większych rynkach. Niemniej w wielu krajach wzrost utrzymuje się na poziomie ponad 5 proc., np. na Islandii, w Bułgarii, Rumunii, Estonii, Czechach, Bośni i Hercegowinie, Chorwacji, na Malcie, Słowacji, w Luksemburgu i na Łotwie.

Jednocześnie w Europie ciągle istnieje duża rozbieżność pomiędzy dochodami obywateli. Mieszkańcy Liechtensteinu, kraju o najwyższej sile nabywczej, dysponują prawie ośmiokrotnie większą siłą nabywczą per capita niż mieszkańcy Ukrainy, gdzie siła nabywcza jest najmniejsza w Europie. Cztery kraje o największej liczbie mieszkańców – Niemcy, Wielka Brytania, Francja i Włochy – koncentrują około 40 proc. ludności europejskiej oraz niemal 60 proc. potencjału siły nabywczej w skali kontynentu.

Nawet w ramach pierwszej dziesiątki rankingu Liechtenstein i Szwajcaria znacząco wyprzedzają inne kraje. Siła nabywcza ich obywateli wynosi odpowiednio 3- i 4,6-krotnie więcej niż europejska średnia. Plasujący się na trzecim miejscy Luksemburg dysponuje siłą nabywczą 2,2 razy wyższą od średniej. Pozostałe kraje z pierwszej dziesiątki mają siłę nabywczą stanowiącą przynajmniej 1,5-krotność średniej europejskiej per capita.

W porównaniu do zeszłego roku zmiany na pierwszych dziesięciu miejscach rankingu wynikają głównie z powodu różnic kursowych. Luksemburg (3 pozycja) wyprzedził Norwegię, a Islandia wspięła się o trzy pozycje na miejsce piąte, z kolei Wielka Brytania spadła o cztery pozycje na miejsce dziesiąte.

Polska znalazła się na 29 miejscu (spadek o 1 pozycję). Przy liczbie mieszkańców wynoszącej ponad 38 mln indeks siły nabywczej wyniósł 40,6; czyli 3 raz mniej niż we Francji (gdzie liczba mieszkańców to 63,6 mln).

Indeks na mieszkańca: średnia europejska = 100

Siła nabywcza jest miernikiem rozporządzalnego dochodu per capita po odjęciu podatków, składek na ubezpieczenie społeczne, ale z uwzględnieniem wszelkich świadczeń otrzymywanych od państwa. Badanie podaje siłę nabywczą na osobę w skali roku w euro lub w postaci wartości indeksu. Pojęcie siły nabywczej stosowane przez GfK odnosi się do nominalnego dochodu rozporządzalnego, czyli podane wartości nie uwzględniają inflacji. Badanie opiera się na statystycznych danych dotyczących dochodów, stawek podatkowych, wysokości świadczeń społecznych oraz na prognozach instytutów ekonomicznych.

Wg definicji siła nabywcza, to wydatki konsumentów pokrywające koszty związane z zaopatrzeniem w art. spożywcze, wydatki mieszkaniowe, na media, prywatne fundusze emerytalne i ubezpieczeniowe oraz inne wydatki, np. wakacje, transport i wydatki konsumpcyjne.